در جلسه امتحانِ عشق

من مانده‌ام و یک برگۀ سفید!

یک دنیا حرف ناگفتنی و یک بغل تنهایی و دلتنگی..

درد دل من در این کاغذ کوچک جا نمی‌شود!

در این سکوت بغض‌آلود

قطره کوچکی هوس سرسره بازی می‌کند!

و برگۀ سفیدم عاشقانه قطره را در آغوش می‌کشد!

عشق تو نوشتنی نیست..

در برگه‌ام، کنار آن قطره، یک قلب می‌کشم!

وقت تمام است.

برگه‌ها بالا..

چه سخت است رفتن و چه سخت است تر از آن است

که پاهایت زخمی

و کو له ات پراز مشکلات باشد ولی سخت تر از

آن این است که ندانی به کجا میروی

 برای خودت دعا کن که آرام باشی.

وقتی توفان می آید، تو همچنان آرام باشی

تا توفان از آرامش تو آرام بگیرد.برای خودت دعا کن تا صبور باشی؛

آنقدر صبور باشی تا بالاخره ابرهای سیاه آسمون کنار بروند و خورشید

دوباره بتابد.

برای خودت دعا کن تا خورشید را بهتر بشناسی.

                  برای خودت دعا کن تا همه ی شب هایت ماه داشته باشد؛

چون در تاریکی محض راه رفتن خیلی خطرناک است

ماه چراغ کوچکی است که روشن شده تا جلوی پایت را ببینی. 

برای خودت دعا کن تا همیشه جلوی پایت را ببینی؛ آخه راهی را که باید بروی  

خیلی طولانی است  

خیلی چاله چوله دارد؛ دام های زیادی در آن پهن شده است  

و باریکه های خطرناکی دارد؛ 

پر از گردنه های حیران و سنگلاخ های برف گیر است.

برای خودت دعا کن تا پاهایت خسته نشوند و بتوانی راه بیایی. 

چون هر جای راه بایستی مرده ای و مرگی که شکل نفس نکشیدن  

به سراغ آدم بیاید،

خیلی دردناک است. 

هیچ وقت خودت را به مردن نزن! 

برای خودت دعا کن که زنده بمانی. زنده ماندن چند راه حل ساده دارد!

برای اینکه زنده بمانی نباید بگذاری که هیچ وقت بیشتر از اندازه ای

 که نیاز داری بخوابی.

باید همیشه با خدا در تماس باشی تا به تو بیداری بدهد.

بیداری هایی آمیخته با روشنایی، صدا، نور، حرکت.

تو باید از خداوند شادمانی طلب کنی. همیشه سهمت را بخواه

و بیشتر از آن چه که به تو شادمانی ارزانی می شود در دنیا شادمانی

بیافرین تا دیگران هم سهمشان را بگیرند.

برای اینکه زنده بمانی باید درست نفس بکشی و نگذاری هیچ چیز ی

سینه ات را آلوده کند.

برای اینکه زنده بمانی باید حواست  به قلبت باشد

هرچند وقت یکبار قلبت را به فرشته ها نشان بده و از آنها بخواه

قلبت را معاینه کنند.

دریچه هایش را، ورودی ها و خروجی هایش را و ببینند به اندازه ی کافی  

ذخیره شادمانی در قلبت داری یا نه!!

اگر ذخیره ی شادمانی هایت دارد تمام می شود باید بروی پشت پنجره

و به آسمان

 نگاه کنی. آنقدر منتظر بمان و به آسمان نگاه کن تا بالاخره خداوند

 از آنجا رد بشود؛

آن وقت صدایش کن

به نام صدایش کن؛

او حتماً برمی گردد و به تو نگاه می کند و از تو میپرسد که چه می خواهی؟؟!

تو صریح و ساده و رک بگو.

هر چیزی که می خواهی از خدا بخواه. خدا هیچ چیز  خوبی را از

تو دریغ نمی کند.

شادمان باش. او به تو زندگی بخشیده است و کمکت می ک

ند که زنده بمانی. از او کمک بگیر.

تو مرد غمهاي عميقي
شعرهاي غمگين
کلمات جانگداز
با چشمانت مي توان عزاداري کرد
باگيسوانت ، لباس سياهي براي هميشه پوشيد
با دستانت ، جام زهر نوشيد
تو مرد تاريخ مني
يک تاريخ تلخ
يک تاريخ سياه

يک نفر
از ميان شعله هاي بي امان
گذشت

يک نفر
جام شوکران کشيد و
از جهان گذشت

يک نفر
بوسه زد به دار خويشتن
سرخ روي
مثل عاشقان گذشت

يک نفر
يک نفر

آزمون تو براي من
کدام شوکران و شعله
يا کدام تهمت است ؟

آي عشق
از ميان شعله هاي تو
چگونه مي توان گذشت ؟

چسبيده‌ام به تو
بسانِ انسان
به گناهَش

هرگز
ترکت نمي‌کنم.

اشتباه نکن
نه زيبايي تو
نه محبوبيت تو
مرا مجذوب خود نکرد
تنها آن هنگام که روح زخمي مرا بوسيدي
من عاشقت شدم.

همه دانستند من عاشق تو هستم
من اين رسوايي را دوست دارم
و برايش شهادتين مي خوانم
خودم را با اشك ، غسل مي دهم
زره اي از گيسوانت به تن مي كنم
و مي ميرم
من اين مرگ را دوست دارم

زناني مثل من
نمي‌دانند چگونه ادا كنند
كلام مانده در گلو را
كه خاري است
مي‌ بلعند

زناني مثل من
چيزي نمي‌دانند جز بغض فرومانده
گريه ناممكن
ناگهان مي‌تركد
سيل مي‌شود
مثل شرياني شكافته

زناني مثل من
مشت مي‌خورند
و جرئت نمي‌كنند بزنند
از خشم به خود مي‌پيچند
مهارش مي‌كنند

زناني مثل من
مثل شيران قفس
روياي آزادي
در سر دارند.

آري...

بايد از ميان عشقم و شعر يکي را برگزينم!!

به شيوه نياکانم عاشق مي شوم

آدم‌ها عطرشان را با خودشان مي‌آورند